علت حرام بودن عبادت در دوران قاعدگی از نگاه طب سنتی
در این نوشته از عطارمگز می‌خواهیم علت حرام بودن عبادت در دوران قاعدگی از نگاه طب سنتی و متون دینی را بیان کنیم. شاید یکی از علتهایی که در هنگام قاعدگی، عبادات برای زن حرام است از نظر پزشکی به خاطر این باشد که بدن زن سرد است و در قاعدگی سردتر می شود. و وقتی که آب هم به اعضا می رساند خصوصا هنگام تطهیر، باز سردتر می شود. و لذا بیماری های سرد در زن زیاد می شود. سردی عامل ۹۷% بیماری هاست.
علت کیست تخمدان چیست؟
علت کیست تخمدان، حمام در حال پریودی و دستشویی رفتن همراه با تطهیر است. اگر در این ایام آب به زیر شکم برسد رحم رطوبت را جمع می کند و باعث کیست تخمدان می شود لذا خدا در این ایام عبادت زنان را تعطیل کرده است. چون عبادت متضمن تطهیر و آن هم باعث رطوبت زیاد است.
در این ایام زن نباید استخر برود چون رحم، رطوبت را مثل بادکش جذب می کند. و وقتی که در روی سرامیک یا چمن یا جاهای مرطوب می نشیند. یا بعد از دستشویی تطهیر می کند رطوبت جمع می شود و بعد می گوید کمرم درد می کند. این کمر درد زن یعنی کیست تخمدان.
راهکار درمان کمر درد قاعدگی
در درمان آن باید چیز گرم به کمر ببندند و بادکش تخمدان انجام دهند و روغن های گرم به کمر و زیر شکم بمالند. و غذاهای گرمی مثل انجیر، زیتون، عسل، اسفند و شربت عسل بخورند.
توجه: اگر به حمام نیاز شد حمام فوری باید باشد.
علت حرام بودن عبادت در دوران قاعدگی از نگاه متون دینی
چرا زنان در ایام عادت ماهانه، حق نماز خواندن، روزه گرفتن، حضور در مساجد یا زیارت حرم امامان و … را ندارند؟ و دلیل این محدودیت ها چیست و آیا بدین ترتیب زنان از کسب فضایل و مقامات معنوی محروم نمی شوند؟
۱٫ تقرب به خداوند متعال سرچشمه سایر فضایل و کمالات انسانی است، در تعالی و رشد آدمی خلوص نیت و قرب الهی نقش اصلی دارد و چه بسا با یک عمل کوچک اما به انگیزه رسیدن به جوار الهی، بیش از سال ها عبادت رشد و بالندگی و شکوه حاصل شود، راه وصول و تقرب به خداوند در عبودیت و بندگی و اطاعت اوامر الهی است و گرنه ابلیس نیز حاضر بود تا پایان حیات دنیوی خدا را عبادت نماید ولی مطرود گردید زیرا خداوند از او اطاعت امر الهی را (در سجده بر آدم) می‌خواست نه عبادت او را و از همین رو فقها فرموده اند: «عبادت و شرایط آنها توقیفی و تعبدی یعنی تنها از سوی خداوند است، و خداوند بهتر از هر کس می‌داند راه وصول و تقرب به او چیست و چگونه می‌توان به او نزدیک شد، و لذا اگر تخفیفی در تکالیف دینی قائل شد، چیزی را شرط قرار داد و یا از چیزی نهی فرمود، بر اساس مصالح و اصولی است که بسیاری از آن ها فراتر از توان درک عقلی بشری است، اما آن چه که به طور مسلم ارزش آفرین و منبع برای کسب سایر فضایل انسانی است، اطاعت از اوامر خداوند می‌باشد، بنابراین اگر زنان در این ایام نماز و روزه به جای نمی آورند و یا حق حضور در مساجد و اماکن مقدسه را ندارند، به دلیل اطاعت امر الهی عمل به وظیفه کرده است و لذا نمی توان گفت از کسب فضایل محروم شده است این درست مانند دو مرد یا دو گروه از مردانی را می‌ماند که وظایفی متفاوت دارند، یکی به روزه داری، شرکت در جهاد، پرداخت زکات و انفاق به محرومین موظف است و دیگری به دلیل بیماری و ناداری از آن معاف می‌باشد، آیا می‌توان گفت که گروه دوم از دست یابی به کمال معنوی محروم اند؟
البته کسانی که مکلف به تکالیف بوده اند، در صورت انجام وظیفه، فضیلت بیشتری را اکتساب کرده، مقرب تر خواهند بود. اما باید توجه داشت که گرچه زنان در این موارد به عنوان تخفیف و تسهیل بر بندگان از یک عبادت و آثار ناشی از آن محروم می‌شوند اما راه های جایگزین وجود دارد، از جمله گشودن سجاده نماز هنگام نماز و ذکر خدا را گفتن موجب رفع این کاستی می‌گردد. چنان که استماع سخنان خوب اختصاصی به اماکن مذهبی ندارد، راه های دیگری برای «جایگزین» آن وجود دارد. علاوه بر آن که باید مساجد را طوری بسازندکه امکان حضور بانوان معذور نیز فراهم آید به این که قسمتی از فضای مسجد را بدون نیت مسجد بنا کنند. در مواردی هم انجام عبادت با کراهت ذکر شده، مانند تلاوت قرآن کریم، به نظر اغلب مراجع تلاوت بیش از هفت آیه (به جز آیات سوره های سجده دار) در حالت حیض، کراهت دارد و معنای کراهت دراینجا کمتر بودن ثواب است و نه مکروه بودن قرائت آیات قرآن.
۲٫ هر چند در ایامی از ماه زن ها نماز و روزه به جای نمی آورند و حق حضور در مساجد و مشاهد مشرفه را ندارند، ولی شش سال زودتر از پسران به تکلیف می‌رسند و به انجام آیین های دینی مکلف می‌شوند و در ایام بارداری و بخشی از زمان شیردهی و پس از یائسگی به طور طبیعی عادت ماهانه ندارند، همانند مردان نماز خوانده و روزه می‌گیرد و از حضور در مساجد و اجتماعات بهره مند می‌شوند، بنابراین میزان عبادات زنان و مردان و حضور آنها در مساجد و اماکن مقدسه، چندان تفاوتی با یکدیگر ندارد. از سوی دیگر خونریزی ماهانه زنان زمینه ساز بارداری و مادر شدن آنان است، که به واسطه بارداری، زایمان و شیردهی، زنان از ارزش و مقام والای برخوردار می‌گردند، پیامبر(ص) در روایتی فرمودند: «اجر زنان باردار چون مجاهد فی سبیل الله است. زایمان زنان موجب آمرزش گناهان آنان می‌گردد و شیردهی بانوان ثواب آزاد کردن مکرر بنده در راه خدا را دارد.»( علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ۱۰۰، ص ۲۵۳)
۳٫ امتنان و تسهیل برای زنان: همان گونه که ذکر شد خونریزی ماهیانه زن یک نوع حرج و زحمت است و به دلیل پدید آمدن همین وضعیت روانی خاص، زن نمی تواند در حال نماز توجه دقیق و آرامش و طمانینه و طهارت لازم را داشته باشد، در حالی که نماز گفتگوی بنده و راز و نیاز او با خدا است که باید در نهایت دقت و آرامش و طهارت انجام گردد، و بر همین اساس است که از نظر بینش اسلام زن آزاد است که به وسیله ذکر و دعا رابطه اش را با خداوند حفظ کند و هنگام وقت نماز، خود را پاکیزه نموده، وضو گرفته رو به قبله بنشینند و به دعا و مناجات با خداوند بپردازند، به این ترتیب کاستی ارتباط معنوی با خداوند در این ایام جبران می‌گردد. (همان، ج ۷۸، ص ۱۲۰)
شبیه این جبران عبادت در توصیه پیامبر(ص) در ارتباط با روزه ماه رجب نیز وجود دارد، به این ترتیب که ابوسعید خدری گوید به پیامبر(ص) گفتم: «اگر کسی به جهت بیماری و یا ضعف و یا زنی به واسطه حیض نتوانست روزه مستحبی ماه رجب به جا آورد چگونه می‌تواند اجر و ثواب روزه این ماه را به دست آورد؟ پیامبر(ص) فرمودند: به ازاء هر روز به فقیری صدقه دهد، به خدا قسم که اگر چنین کند به تمام ثوبی که برای روزه دار ماه رجب گفته ام می‌رسد و چه بسا بیش از آن مستوجب ثواب گردد.» (علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ۹۴، ص ۳۱)
۴٫ این گونه هم نیست که زن در حال حیض به طور کلی از حق حضور در مساجد و یا حرم امامان(ع) ممنوع باشد، زیرا زن می‌تواند از مساجد به جز مسجد الحرام در مکه و مسجد النبی(ص) در مدینه عبور نماید، به این صورت که از یک در مسجد داخل شود و از در دیگر خارج و حتی می‌تواند هنگام ضرورت و انجام کارهای اساسی، مانند رأی دادن و مشارکت سیاسی در تعیین سرنوشت که از مهمترین حقوق اساسی می‌باشد، به مدت طولانی در مسجد توقف نماید.( روح الله الموسوی الخمینی، رساله نوین، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۱، چاپ شانزدهم، ج ۱، ص ۱۱۳)
